أمْرَءٌ كَهِمَّتِهِ وَ لا وَضَعَهُ كَشَهْوَتِهِ؛

هيچ چيز انسان را به مانند همت او بلندمقام نمى‌كند و هيچ چيز، او را مانند شهوتش پست نمى‌سازد». [1]

به گفته شاعر:

در دومين جمله پرمعناى خود مى‌فرمايد: «راستگويى و صداقتِ هر كس به اندازه شخصيت اوست»؛

(وَصِدْقُهُ عَلَى قَدْرِ مُرُوءَتِهِ)

. زيرا انسان با شخصيت اين كار را براى خود ننگ مى‌داند كه به ديگران دروغ بگويد. اضافه بر اين، غالبا ديده شده است كه دروغ‌ها بعد از مدتى فاش مى‌گردد؛ انسان با شخصيت حاضر نمى‌شود كارى انجام دهد كه در آينده آبروى او را ببرد.

در احاديث ديگرى از امام اميرمؤمنان عليه السلام مى‌خوانيم:

«الصِدْقُ عِزّ؛

راستگويى سبب عزت است» و در حديث ديگرى مى‌افزايد:

«الصِّدْقُ صَلاحُ كُلُّ شَى‌ءٍ وَالْكِذْبُ فَسادُ كُلُّ شَىْ‌ءٍ»

. يكى از ياران امام صادق عليه السلام به نام ابو كهمس خدمت آن حضرت رسيد و عرض كرد: (يار وفادار شما) ابن ابى يعفور به شما سلام فرستاده است فرمود:

سلام بر تو و بر او. هنگامى كه نزد او رفتى سلام مرا به او برسان و بگو: جعفر بن محمد به تو مى‌گويد:

«انْظُرْ مَا بَلَغَ بِهِ عَلِيٌّ عليه السلام عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله فَالْزَمْهُ فَإِنَّ عَلِيّاً عليه السلام إِنَّمَا بَلَغَ مَا بَلَغَ بِهِ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله بِصِدْقِ الْحَدِيثِ وَأَدَاءِ الْأَمَانَةِ؛

نگاه كن ببين على عليه السلام با چه صفاتى آن مقام را نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله پيدا كرد آن صفات را داشته باش، زيرا على تنها به اين سبب به آن مقام نزد پيغمبر رسيد كه در سخن گفتن، صادق بود و در اداى امانت امين». [2]

[1]. غررالحكم، ح 10271.

[2]. كافى، ج 2، ص 104، ح 5.