راه تاريكى است در آن پا ننهيد و درياى ژرفى است در آن وارد نشويد و سرّ الهى
است، براى پى بردن به آن خود را به زحمت نيفكنيد».
البته در اينگونه موارد به مقدارى كه از طريق وحى يا در كلمات معصومان عليهم
السلام وارد شده، انسان مىتواند وارد شود و بيش از آن نبايد خود را گرفتار سازد.
در روايتى از على بن الحسين عليهما السلام آمده است كه درباره توحيد از حضرتش سؤال
كردند در پاسخ فرمود:
خداوند متعال مىدانست در آخر الزمان اقوامى مىآيند كه در مسائل (مربوط به
ذات و صفات خدا) تعمق و دقت مىكنند، از اين رو سوره «توحيد» و آيات آغازين سوره
«حديد» تا (عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ) را نازل فرمود. پس هركس ماوراى آن را بطلبد
هلاك مىشود». [2] از اين
حديث استفاده مىشود كه اين آيات، حداكثر معرفت ممكن را به تشنهكامان مىدهد.
تعمق و سؤال بيش از اندازه حتى در مورد تكاليف شرعى نيز مورد نهى واقع