مجالس را با دقت انتخاب كن. هرگاه ديدى گروهى به ياد خداوند بزرگ مشغولند با آنها همنشين شو؛ اگر عالم باشى علمت در آنجا تو را سود مى‌بخشد و اگر جاهل باشى به تو تعليم مى‌دهند و اى بسا خداوند رحمت خود را بر آنها نازل كند و تو را همراه آنان مشمول نعمت سازد و هرگاه جمعى را ديدى كه به ياد خدا نيستند با آنها مجالست مكن، زيرا اگر عالم باشى علمت در آنجا به تو سودى نمى‌بخشد و اگر جاهل باشى بر جهلت مى‌افزايند و چه بسا خداوند عقوبتى بر آنان نازل كند و تو را با آنها همراه سازد. [1]

امام زين العابدين عليه السلام در دعاى معروف ابوحمزه ثمالى هنگامى كه عوامل سلب توفيق را بر مى‌شمرد مى‌فرمايد:

«أَوْ لَعَلَّكَ فَقَدْتَنِي مِنْ مَجَالِسِ الْعُلَمَاءِ فَخَذَلْتَنِي؛

شايد تو مرا در مجالس علما نيافتى و دست از يارى من برداشته‌اى».

از جمله بركات همنشينى و گفت‌وگو با دانشمندان اين است كه انسان علوم و دانش خود را از ياد نمى‌برد و اگر چيزى نمى‌داند به او مى‌آموزند همان‌گونه كه اميرمؤمنان عليه السلام در يكى ديگر از سخنانش مى‌فرمايد:

«مَنْ أكْثَرَ مُدارَسَةَ الْعِلْمِ لَمْ يَنْسَ ما عَلِمَ وَاسْتَفْادَ ما لَمْ يَعْلَمْ».. [2]

نكته سرچشمه پيدايش سنّت‌ها

واژه سنّت در اصل از ماده سنّ (بر وزن فن) به معناى جارى ساختن آب بر صورت گرفته شده و سپس به هر امرى كه سريان و جريان پيدا كند سنّت اطلاق شده است و به تمام عادات و آداب خوب يا بدى كه از سوى شخص يا گروهى در جامعه به جريان مى‌افتد سنّت گفته مى‌شود و به همين دليل آن را به سنّت‌هاى‌

[1]. كافى، ج 1، ص 39، ح 1.

[2]. غررالحكم، ص 49، ح 273.