بر او ببخشد و پاداشش را مضاعف كند. (اما اكنون كه مالك به شهادت رسيده و تو را از همه بهتر براى اين منصب مى‌شناسم محكم در جايگاه خود بايست و) براى پيكار با دشمنت بيرون آى و با بصيرت و فهم خود (در مبارزه با او) حركت كن و براى جنگ با كسى كه مى‌خواهد با تو بجنگد دامن همت به كمر زن (و شجاعانه با او بجنگ) و همه را به سوى راه پروردگارت دعوت كن و از او بسيار يارى طلب كه مشكلات تو را حل خواهد كرد و در شدايدى كه بر تو نازل مى‌شود ياريت خواهد نمود، ان شاء اللَّه.

شرح و تفسير دلدارى به محمد بن ابى‌بكر

امام عليه السلام در اين نامه كوتاه به چند نكته مهم اشاره مى‌كند نخست مى‌فرمايد:

«اما بعد (از حمد و ثناى الهى) به من خبر رسيده كه از فرستادن اشتر به سوى منطقه‌اى كه تحت ولايت توست ناراحت شده‌اى؛ ولى (بدان) من اين كار را نه به اين جهت انجام دادم كه تو در تلاش و كوشش خود كندى كرده‌اى و نه براى اينكه جديت بيشترى به خرج دهى (بلكه اين كار مصالح ديگرى داشته است)»؛

(أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ بَلَغَنِي مَوْجِدَتُكَ‌ [1] مِنْ تَسْرِيحِ‌ [2] الْأَشْتَرِ إِلَى‌ عَمَلِكَ‌ [3]، وَإِنِّي لَمْ أَفْعَلْ ذَلِكَ‌

اسْتِبْطَاءً [4] لَكَ فِي الْجَهْدَ، وَلَا ازْدِيَاداً لَكَ فِي الْجِدِّ).

به اين ترتيب امام عليه السلام به محمد بن ابى‌بكر آرامش خاطر مى‌دهد كه از كارنامه او راضى است و اين تغيير و تحول هرگز به سبب نارضايتى از او نبوده است.

[1]. «مَوْجِدة» به معناى خشم و ناراحتى است.

[2]. «تسريح» به معناى فرستادن كسى دنبال كارى است و به معناى هر گونه رها سازى نيز آمده است، از اين رو به طلاق دادن همسر تسريح اطلاق شده است.

[3]. «عمل» در اينجا به معناى فرماندارى است، لذا فرماندار را «عامل» مى‌گفتند و در نامه گذشته در عنوان نامه چنين خوانديم كه «قثم بن العباس» عامل على عليه السلام در مكّه بود.

[4]. «استبطاء» به معناى كند يافتن ديگرى است از ريشه «بطء» بر وزن «كفر» به معناى كندى آمده است.