غالباً به‌صورت جداگانه و در پنج وقت فضيلت انجام مى‌شده و امروز هم اگر در پنج وقت بخوانيم بهتر است؛ ولى با اين حال پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله در سفرها و در مواقع گرماى شديد و سرماى شديد و باران اجازه جمع ميان نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا را بى آنكه عذر خاصى در ميان باشد (مانند گرماى شديد و سرماى شديد و باران) مى‌داد. افزون بر اين بارها در زندگى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله اتفاق افتاد كه بدون هيچ عذرى جمع ميان دو نماز كرد و فرمود: مى‌خواهم رخصتى براى امت من باشد تا اگر مايل به جمع باشند بتوانند از اين رخصت استفاده كنند.

ولى متأسفانه جمع عظيمى از اهل سنّت اصرار دارند كه نمازها همچنان جدا خوانده شود و اين مسأله مشكلات زيادى مخصوصاً در عصر ما ايجاد كرده است. زيرا زندگى مردم دگرگون شده، وضع بسيارى از كارگران در كارخانه‌ها و كارمندان در ادارات مخصوصاً محصلان و دانشجويان در كلاس درس به گونه‌اى است كه نمى‌توانند به آسانى نمازها را در پنج وقت بجا آورند و همين امر سبب شده كه بسيارى از آنها نماز را ترك كنند.

به يقين اسلام دين رحمت است و به مقتضاى حديث معروف نبوى:

«بُعِثْتُ إلَى الشَّريعَةِ السَّمْحَةِ السَّهْلَةِ؛

من به شريعت سهل و آسانى مبعوث شدم» براى اين اشخاص راه حلى باز گذارده است تا نه گرفتار ترك نماز شوند و نه گرفتار دشوارى و مشقت فراوان.

تعجب اين است كه در منابع معروف اهل سنّت مانند صحيح مسلم‌، صحيح بخارى‌، سنن ترمذى‌، موطأ مالك‌، مسند احمد، سنن نسائى‌، مصنف عبدالرزاق‌ و كتب ديگر كه همه از منابع مشهور و شناخته شده آنهاست حدود سى روايت درباره جمع ميان نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشا بدون سفر و مطر (باران) و خوف ضرر نقل شده كه اين برادران همه آنها را ناديده گرفته و كار را بر خود