الْغُرُورِ»؛ و زندگى دنيا جز متاع و سرمايه فريب نيست» [1] به يقين دنبال اين بخش از دنيا رفتن انسان را از خدا و آخرت دور مى‌سازد و آلوده انواع گناهان مى‌كند.

اينكه مى‌فرمايد: به آنچه از دست رفت تأسف نخوريد، دليل روشنى دارد، زيرا تأسف بر از دست رفته‌ها چيزى را به انسان باز نمى‌گرداند و انسان را از فعاليّت‌هاى مثبت براى حفظ آنچه در دست دارد باز مى‌دارد.

اين سخن در واقع برگرفته از قرآن مجيد است كه مى‌فرمايد: « «لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‌ ما فاتَكُمْ وَلا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ»؛ (بدانيد آنچه از سوى خداوند مقدّر شده است به شما مى‌رسد) اين براى آن است كه جهت آنچه از دست داده‌ايد تأسف نخوريد و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشيد». [2]

در حديث پرمعنايى مى‌خوانيم مردى با پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله نماز خواند هنگامى كه نماز تمام شد و آن مرد برگشت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله به او اشاره كرد و فرمود: اين مرد از اهل بهشت است. عبد اللَّه بن عمرو كه از اصحاب حاضر در جلسه بود گفت: من به دنبال آن مرد رفتم و به او گفتم: عموجان ميهمان مى‌خواهى؟ گفت:

آرى. ديدم خيمه‌اى و گوسفندى و نخلى براى امرار معاش دارد. هنگام عصر از خيمه‌اش بيرون آمد گوسفند را دوشيد و مقدارى رطب از نخل چيد و پيش روى من گذاشت. با يكديگر غذا خورديم او خوابيد و من بيدار ماندم. او صبح افطار كرد و من روزه (مستحبى) گرفتم و اين كار سه شبانه روز ادامه يافت. (من چيز مهمى در زندگى او نديدم) به او گفتم: رسول خدا صلى الله عليه و آله درباره تو فرمود: تو اهل بهشت هستى! بگو ببينم كار مهم تو چيست؟ گفت: نزد همان كسى كه اين خبر را به تو داده است برو تا راز اين مطلب را براى تو بگشايد. من خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله آمدم و جريان را از آن حضرت سؤال كردم، رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: نزد

[1]. حديد، آيه 20.

[2]. حديد، آيه 23.