أَمَّا بَعْدُ، فَقَدْ بَلَغَنِي عَنْكَ أَمْرٌ، إِنْ كُنْتَ فَعَلْتَهُ فَقَدْ أَسْخَطْتَ رَبَّكَ، وَعَصَيْتَ إِمَامَكَ، وَأَخْزَيْتَ أَمَانَتَكَ. بَلَغَنِي أَنَّكَ جَرَّدْتَ الْأَرْضَ فَأَخَذْتَ مَا تَحْتَ قَدَمَيْكَ، وَأَكَلْتَ مَا تَحْتَ يَدَيْكَ، فَارْفَعْ إِلَيَّ حِسَابَكَ، وَاعْلَمْ أَنَّ حِسَابَ اللَّهِ أَعْظَمُ مِنْ حِسَابِ النَّاسِ، وَالسَّلَامُ.

ترجمه‌

اما بعد (از حمد و ثناى الهى)، كارى از تو به من گزارش داده شده كه اگر انجام داده باشى پروردگارت را به خشم آورده‌اى و پيشوايت را عصيان كرده‌اى و امانت خود را به رسوايى كشيده‌اى (و خود را به سبب خيانت رسوا و ننگين ساخته‌اى). به من خبر داده‌اند كه تو زمين‌هاى آباد را ويران كرده‌اى و آنچه از بيت‌المال در زير دست تو بوده است را به خيانت برگرفته و خورده‌اى، بنابراين حساب خويش را براى من بفرست و بدان كه حساب خداوند از حساب مردم (در قيامت) سخت‌تر و برتر است. والسلام.

شرح و تفسير خشم خدا و عصيان امام‌

امام عليه السلام در آغاز اين نامه كوتاه و تكان‌دهنده مى‌فرمايد: «اما بعد (از حمد و ثناى الهى)، كارى از تو به من گزارش داده شده كه اگر انجام داده باشى پروردگارت را به خشم آورده‌اى و پيشوايت را عصيان كرده‌اى و امانت خود را به رسوايى كشيده‌اى (و خود را به سبب خيانت رسوا و ننگين ساخته‌اى)»؛

(أَمَّا