بشكافيد و از راه اختلاف و پراكندگى و دشمنى كنار آييد و تاجهاى تفاخر و برترى‌جويى را از سر بنهيد!» (ايّها النّاس شقّوا امواج الفتن بسفن النّجاة، و عرّجوا [1] عن طريق المنافرة [2]، وضعوا تيجان المفاخرة).

خطاب‌ «ايّها النّاس» نشان مى‌دهد كه تنها اين دو نفر در خدمت حضرت نبودند، بلكه گروهى ديگر از مردم حضور داشتند. بعضى روايات نيز اين معنى را تأييد مى‌كند.

اين نكته قابل توجّه است كه امام (ع) فتنه‌ها را به امواج كوبنده و شكننده تشبيه مى‌كند و براى مقابله با آن به استفاده از كشتيهاى نجات توصيه مى‌كند و مراد از كشتيهاى نجات، كشتيهاى محكم و بزرگى است كه توانايى بر شكافتن امواج و رساندن سرنشينان را به ساحل نجات دارد، و منظور در اين جا رهبران الهى و مخصوصا اهل بيت پيامبر (ص) است‌ [3] يعنى آنچه را ما مى‌گوييم گوش كنيد نه آنچه را خود مى‌خواهيد و در تأكيد بر اين معنى، اختلاف و تفاخر و برترى‌جويى گروهى و قبيله‌اى را به راه خطرناكى تشبيه مى‌فرمايد كه بايد هر چه زودتر از آن كناره‌گيرى كرد (توجّه داشته باشيد كه معنى اصلى منافرة، تفاخر دو نفر با يكديگر

[1] «عرّجوا» از ماده «تعريج» به معناى متمايل ساختن يا متمايل شدن است و در اين جا به معناى كناره‌گيرى نمودن مى‌باشد.

[2] «منافرة» به گفته «مقاييس اللّغة» به معناى محاكمه نزد قاضى است كه لازمه آن خصومت و نزاع است.

[3] در روايت مشهور و معروف از پيامبر اكرم (ص) آمده است: «مثل اهل بيتى كسفينة نوح من ركبها نجى و من تخلّف عنها غرق، اهل بيت من همچون كشتى نوحند كه هر كس بر آن سوار شد نجات يافت و هر كس تخلّف كرد غرق شد.

و اين كه «ابن ابى الحديد» گفته است اين حديث صحيح است ولى كلام مولا اشاره به آن ندارد، اشتباه است. منظور مولا اين است كه ببينيد من چه دستور مى‌دهم تا از آن پيروى كنيد نه آنچه خود مى‌خواهيد.