مسأله 143- زنى كه «عادت وقتيّه و عدديّه» دارد، اگر چند روز پيش از عادت و چند روز بعد از عادت خون ببيند (بطورى كه در ميان زنها معمول است كه گاهى عادت را جلو يا عقب مى‌اندازند) و روى هم رفته از ده روز بيشتر نشود همه حيض است، و اگر ده روز بيشتر شود، فقط خونى را كه در روزهاى عادت ديده حيض است و قبل و بعد از آن استحاضه مى‌باشد، همين طور اگر چند روز قبل از ايّام عادت به اضافه تمام عادت را خون ببيند، يا فقط چند روز بعد از عادت به اضافه تمام ايّام عادت را خون ببيند كه اگر از ده روز تجاوز نكند، همه‌اش حيض است، و اگر تجاوز كند فقط ايّام عادت حيض محسوب مى‌شود.

مسأله 144- زنى كه عادت دارد هرگاه سه روز يا بيشتر خون ببيند و پاك شود و دوباره خون ببيند و فاصله بين دو خون، كمتر از ده روز باشد و تمام روزهايى را كه خون ديده، بيش از ده روز نباشد، همه آن حيض است (امّا ايّامى كه در وسط پاك بوده، پاك محسوب مى‌شود) و اگر زيادتر از ده روز باشد آن خونى كه در عادت بوده حيض و ديگرى كه نبوده، استحاضه است. و اگر هيچ كدام در عادت نبوده آن خونى كه داراى صفات حيض است حيض، و ديگرى استحاضه است. و اگر هر دو صفات حيض دارد، تا ده روز حيض محسوب مى‌شود، و بعد از آن استحاضه است.

مسأله 145- زنى كه «عادت وقتيّه و عدديّه» دارد اگر در وقت عادت، خون نبيند و در غير آن، به شماره روزهاى حيضش خون ببيند، بايد همان را حيض قرار دهد، چه پيش از وقت عادت باشد، يا بعد از آن؛ به شرط اين كه نشانه‌هاى حيض را داشته باشد.

مسأله 146- زنى كه «عادت وقتيّه و عدديّه» دارد، اگر در وقت عادت خون ببيند، ولى شماره روزهاى آن كمتر يا بيشتر از ايّام عادت باشد. و قبل از وقت عادت، يا بعد از آن، به شماره روزهاى عادت خون ببيند، فقط خونى را كه در وقت عادت ديده حيض قرار مى‌دهد.

مسأله 147- زنانى كه «عادت وقتيّه و عدديّه» دارند اگر بيشتر از ده روز خون ببينند، آنچه را در روزهاى عادت ديده‌اند حيض است (خواه نشانه‌هاى حيض را داشته باشد، يا نه) و آنچه بعد از روزهاى عادت ديده‌اند استحاضه است (خواه نشانه‌هاى حيض داشته باشد، يا نه).