مسأله 148-
زنانى كه فقط «عادت وقتيّه» دارند- يعنى دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض
مىبينند و سپس پاك مىشوند، ولى شماره روزهاى آن يك اندازه نمىباشد- بايد تمام
آن را حيض قرار دهند، به شرط آن كه از سه روز كمتر و از ده روز بيشتر نباشد.
مسأله 149-
زنى كه از خون پاك نمىشود، ولى دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون او نشانههاى
حيض دارد، امّا شماره روزهاى خونى كه نشانه حيض دارد يك اندازه نيست، چنين زنى
بايد تمام آنچه را نشانه حيض دارد، حيض قرار دهد.
مسأله 150-
زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن، سه روز يا بيشتر خون حيض ببيند و بعد پاك
شود، دو مرتبه سه روز يا بيشتر خون ببيند، و مجموع روزهايى كه خون ديده از ده روز
بيشتر نشود (ولى ماه دوم كمتر يا بيشتر از ماه اوّل باشد) چنين زنى نيز بايد تمام
آنچه را ديده حيض قرار دهد، ولى در روزهاى وسط كه پاك است حكم طاهر را دارد.
مسأله 151-
زنى كه «عادت وقتيّه» دارد اگر در وقت عادت خود، يا دو سه روز قبل، يا بعد از عادت
خون ببيند، بطورى كه بگويند: «حيض را جلو يا عقب انداخته» بايد به حكم زنهاى حائض
عمل كند، خواه آن خون نشانههاى حيض داشته باشد، يا نه.
مسأله 152-
زنى كه عادت وقتيّه دارد اگر بيشتر از ده روز خون ببيند، و نتواند تعداد روزهاى
حيض را به واسطه نشانههاى آن تشخيص دهد، بايد مطابق تعداد روزهاى عادت زنان
خويشاوند خود حيض قرار دهد (اعمّ از خويشاوندان پدرى، يا مادى، زنده يا مرده) و
اين در صورتى است كه همه، يا اكثريّت قريب به اتّفاق آنها يكسان باشند، امّا اگر
در ميان آنها اختلاف است، مثلا بعضى پنج روز و بعضى هشت روز عادت مىبينند، احتياط
واجب آن است كه در هر ماه هفت روز را ايّام عادت خود قرار دهد.
3- صاحب
عادت عدديّه
مسأله 153-
زنانى كه «عادت عدديّه» دارند، يعنى شماره روزهاى حيض آنها در دو ماه