است، ولى بدون شك وظيفه تبليغ ولايت و امامت و پاسخ گفتن به سؤالات و شبهات پيرامون آن، اختصاص به آن حضرت ندارد، بلكه اين مسأله وظيفه تمام آگاهان در طول تاريخ است.

2- پيام ديگر آيه شريفه اين است كه مؤمنان واقعى كسانى هستند كه بدون تعصّب و لجاجت و گرايشهاى خطّى و گروهى، در مقابل فرمان خدا تسليم هستند نه اين كه در برابر آنچه كه موافق سليقه و گرايش خطّى و حزبى آنهاست تسليم باشند و در جاهايى كه مخالف آن باشد تسليم نباشند!

اساساً رمز دستيابى پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله به آن مقامات والا و بالا، عبوديّت و تسليم محض خدا بودن آن حضرت بود، همان چيزى كه در هر نماز قبل از شهادت به رسالت آن حضرت، به آن شهادت مى‌دهيم.

ما هم اگر طالب قُرب الهى هستيم و مى‌خواهيم مؤمن حقيقى و واقعى باشيم و ادّعاى پيروى از مكتب آن پيامبر خدا صلى الله عليه و آله را داريم، بايد در هر حال تسليم فرمان او باشيم؛ حتّى اگر بر خلاف خواسته و سليقه و خطّ و حزب ما باشد.

براى تكميل اين بحث، خلاصه‌اى از داستان غدير را به نقل از تفسير «پيام قرآن» در اينجا مى‌آوريم.

جريان غدير

از بحث گذشه بطور اجمال استفاده شد كه اين آيه مطابق شواهد بيشمار درباره على عليه السلام نازل شده است و رواياتى كه در اين زمينه در كتب معروف اهل سنّت- تا چه رسد به كتب شيعه- نقل شده بيش از آن است كه كسى بتواند آنها را انكار كند.

علاوه بر روايات فوق، روايات فراوان ديگرى داريم كه با صراحت مى‌گويد:

اين آيه در جريان غدير خم و خطبه پيامبر صلى الله عليه و آله و معرّفى على عليه السلام به عنوان وصى و ولى نقل شده است و عدد آنها به مراتب بيش از روايات گذشته است تا آنجا كه محقّق بزرگ «علّامه امينى» در كتاب‌ «الغدير»، حديث غدير را از 110 نفر از صحابه و ياران پيامبر صلى الله عليه و آله با اسناد و مدارك زنده نقل مى‌كند و همچنين از 84 نفر از تابعين‌