قابل تأمّل و در خور دقّت دارد، كه چنين جايگاه و مجازاتى براى چنان موجوداتى از سوى همگان قابل پيش‌بينى است!

«وَ الَّذِي جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ أُولئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ‌»- امّا گروه دوم، كه در نقطه مقابل گروه اوّل هستند، يعنى كسانى كه آورنده صدق و راستى هستند و كسانى كه اينان را در پيامشان تصديق مى‌نمايند، اين‌ها پرهيزكارترين افراد هستند. هر چند واژه «أتقى» در اينجا به كار نرفته است، ولى به دو دليل مى‌توان ادّعا كرد كه اين دو گروه پرهيزكارترين افراد هستند: يكى به قرينه مقابله؛ بدين معنى كه وقتى تكذيب‌كنندگان خدا و رسول ظالم‌ترين افراد باشند، حتماً تصديق‌كنندگان خدا و رسول پرهيزكارترين افراد مى‌باشند. ديگر اين كه جمله‌ «هُمُ الْمُتَّقُونَ*» جمله حصر است و معناى آن اين است كه فقط اين‌ها اهل تقوا هستند، متّقيان واقعى اين افراد مى‌باشند. بنابراين، آثار و بركات تقوا و پاداش‌ها و وعده‌هايى كه در قرآن مجيد براى متّقين ذكر شده، اختصاص به چنين انسان‌هايى دارد. افرادى كه در اين آيه شريفه به آن‌ها اشاره شده، علاوه بر آنچه كه به عموم متّقين داده مى‌شود، پاداش‌هاى ويژه‌اى نيز دارند كه در آيه بعد شرح آن آمده است:

«لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ‌»- درجات و مقامات پرهيزكارترين انسان‌ها به قدرى بالاست كه بطور نامحدود نعمت‌هايى در اختيارشان نهاده مى‌شود و هر چه بخواهند در اختيارشان مى‌گذارند و اين پاداش نيكوكاران است. پاداشى كه بالاتر از آن قابل تصوّر نيست.

«آورنده كلام صدق» و «تصديق‌كننده آن» كيست؟

سؤال: منظور از جمله‌ «الَّذِي جاءَ بِالصِّدْقِ‌؛ كسى كه سخن راست بياورد» و جمله‌ «الَّذى‌ صَدَّقَ بِهِ‌؛ كسى كه آن را تصديق كند» كيست؟

پاسخ: منظور از جمله اوّل حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم و مراد از جمله دوم حضرت على عليه السلام است؛ هر چند ممكن است جمله دوم شامل تمام مؤمنين كه رسالت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم را تصديق كرده‌اند نيز بشود، ولى بدون شك در رأس‌