«رمى جمرات» و مانند آن دارد و منظور از حجّ اصغر «عمره تمتّع» مى‌باشد. [1] به هر حال بايد ديد كه اين اعلام خدا و رسولش در حجّ تمتّع سال نهم هجرت چه بوده است؟ به ادامه آيه توجّه كنيد:

«أَنَّ اللَّهَ بَرِي‌ءٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ وَ رَسُولُهُ‌»- اعلام خداوند و رسولش به همه مشركين اين است كه خدا و پيامبرش از مشركين بيزار هستند، بدين جهت پيمان‌ها لغو مى‌شود. بنابراين مشركين و كفّار دو راه بيشتر در پيش رو ندارند: راه اوّل آن است كه از گذشته خويش توبه كنند و دست از شرك بردارند و به اسلام و آيين توحيد روى آورند.

«فَإِنْ تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ‌»- مشركان و بت‌پرستان كه پيمان آن‌ها لغو شده است، اگر راه توبه و پذيرش اسلام را در پيش بگيرند و به اسلام بگروند براى آن‌ها بهتر است؛ زيرا هم امنيّت آن‌ها در دنيا تأمين مى‌شود و هم در سايه عمل به قوانين اسلام، و انجام واجبات و ترك محرّمات، سعادت اخروى آن‌ها تأمين مى‌گردد.

«وَ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ وَ بَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُوا بِعَذابٍ أَلِيمٍ‌»- و اگر توبه نكنند، و بر عقايد شرك‌آلود خود پافشارى كنند، و از حق سرپيچى نمايند، نمى‌توانند از قلمرو قدرت خداوند خارج شوند و آن حضرت را ناتوان سازند! علاوه بر اين كه مجازات و عذابى دردناك هم در انتظار آن‌هاست.

آيا اين مأموريّت فضيلت است؟

سؤال: طبق آنچه كه گذشت حضرت على عليه السلام از سوى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم مأمور ابلاغ آيات اوّليّه سوره توبه به مشركان مكّه در ايّام حجّ تمتّع شد، و اين مأموريّت، كه در ابتدا به أبو بكر سپرده شده بود، از وى پس گرفته شد؛ آيا اين مأموريّت فضيلتى براى حضرت على عليه السلام محسوب مى‌شود؟

پاسخ: گروهى از متعصّبين، كه در صدد تضعيف و كم رنگ نمودن اين فضايل‌

[1] «روز عرفه» و «روز عيد قربان» از جمله تفاسير ديگرِ «حجّ اكبر» است؛ براى اطّلاع بيشتر به مجمع البيان، جلد دوم، صفحه 5 و تفسير الكشّاف، جلد دوم، صفحه 5- 244 مراجعه فرماييد.