پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم موظّف بود امور فوق را در ايّام حجّ سال دهم هجرت به اطّلاع مشركان برساند. حضرت براى اين كار أبو بكر را انتخاب كرد تا آيات اوّليّه سوره توبه را در ايّام حج براى مشركان بخواند، او بدين منظور به سمت مكّه حركت كرد، مدّتى نگذشت كه جبرئيل امين بر پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم نازل شد و عرض كرد:

«اين مأموريّت را خودت، يا مردى كه مثل توست بايد انجام دهد؛ نه شخص ديگرى» پيامبر پس از اين پيام، به على فرمود:

على جان برو و آيات اوّليّه سوره توبه را از أبو بكر بگير و در مراسم حج به اطّلاع مشركان برسان!

على عليه السلام طبق دستور پيامبر آيات را از أبو بكر گرفت و آن‌ها را در ايّام حج به اطّلاع مشركان رسانيد. [1]

مرحوم طبرسى در اين مورد مى‌گويد:

أجمع المفسّرون و نقلة الاخبار انّه لمّا نزلت براءة رفعها رسول اللَّه صلى الله عليه و آله و سلم الى أبي بكر، ثم اخذها منه و دفعها الى علىّ بن أبي طالب‌ [2]

تمام مفسّران عالم اسلام، اعمّ از شيعه و سنّى، و تمام محدّثان و راويان اخبار، اجماع و اتّفاق دارند بر اينكه هنگامى كه سوره توبه بر پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم نازل شد آن حضرت، اين سوره را به أبو بكر داد (تا در مراسم حج براى مشركان بخواند) سپس از وى پس گرفت و به على سپرد (تا آن حضرت اين مأموريّت را انجام دهد).

آنچه‌ مجمع البيان‌ گفته و ما به صورت مشروح‌تر توضيح داديم، قدر مشترك تمام رواياتى است كه در اين زمينه وارد شده، و تنها احقاق الحق آن را از چهل‌

[1] تفسير نمونه، جلد 7، صفحه 275.

[2] مجمع البيان، جلد 3، صفحه 3.