به آن اعتماد و تكيه كرد. [1]

ب: براى پذيرش هر روايتى سه شرط لازم است؛ نخست اين كه سند آن روايت معتبر باشد، ديگر اين كه آن روايت مخالف آيات قرآن مجيد نباشد، و سوم آن كه از نظر دانشمندان و علماء دين قابل قبول باشد. روايت مزبور علاوه بر اين كه از نظر سند قابل قبول نيست، مخالف قرآن مجيد نيز مى‌باشد! زيرا خداوند متعال در آيه ليلة المبيت از كار على عليه السلام به عنوان يك كار با عظمت و معامله با خداوند تعبير مى‌كند، در صورتى كه اگر روايت فوق اعتبار داشته باشد، كار على عليه السلام عظمتى ندارد و يك امر عادى تلقّى مى‌شود، بنابراين نمى‌توان به چنين روايتى كه مخالف با يكى از آيات قرآن مجيد است تكيه زد و به وسيله آن، كار كم نظير و با عظمت حضرت على عليه السلام را زير سؤال برد (دقّت فرماييد).

5. مخاطب پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم چه كسانى بوده‌اند؟

سؤال: برخى معتقدند: «هنگامى كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم قصد داشت شخصى را به جاى خويش در بسترش بگذارد، خطاب به اصحابش فرمود: كدام يك از شما حاضر است در اين شب (خطرناك) در بستر من بيارامد؟ ولى هيچ‌كس جز على بن أبي طالب پاسخ نگفت و آمادگى خويش را براى پذيرفتن اين خطر اعلام ننمود.»

آيا اين مطلب صحّت دارد، يا اين كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم در اين مورد فقط با على عليه السلام سخن گفت؟

پاسخ: ما در كتاب‌هاى معتبر نديده‌ايم كه حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم اين موضوع را با همه اصحابش در ميان بگذارد، علاوه بر اين كه اين مطلب با عقل هم سازگار نيست؛ زيرا اگر اين مطلب به اطّلاع تمام اصحاب آن حضرت مى‌رسيد،

[1] أبو جعفر إسكافى، استاد ابن أبي الحديد، در ردّ اين اشكال سخن جالبى دارد. وى مى‌گويد:

اين سخن دروغى صريح است و در آنچه از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم نقل شده، چنين مطلبى نيامده است. ايشان سپس روايت فوق را از مجعولات شخصى به نام «أبو بكر الاصم» مى‌داند كه «جاحظ» از او گرفته است. (شرح نهج البلاغه ابن أبي الحديد، جلد 13، صفحه 263)