پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم نازل شده، و ارتباطى با مسأله ولايت و خلافت حضرت على عليه السلام ندارد. [1]

پاسخ: اين اعتقاد نيز مقرون به واقعيّت نيست؛ زيرا ما- به شهادت تاريخ- در زندگى ابو ذر غفارى در عصر پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم حادثه‌اى مهم كه جان ابو ذر را تهديد كرده باشد سراغ نداريم؛ بنابراين، نمى‌توان باور كرد كه اين آيه شريفه درباره او نازل شده باشد؛ هر چند شخصيّت و خدمات ابو ذر غفارى، مخصوصاً بعد از رحلت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم و در عصر تلخ سكوت و خفقان، بر همه روشن و آشكار است.

3. اين آيه درباره همه مهاجران و انصار است!

عدّه‌اى ديگر گفته‌اند: «آيه شريفه ليلة المبيت مربوط به تمام مهاجرين و انصار است. [2]» يعنى تمام مسلمانان زمان پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم كه به هنگام نزول آيه فوق وجود داشتند، مشمول اين آيه هستند؛ بنابراين، آيه محلّ بحث اختصاص به حضرت على ابن أبي طالب عليه السلام ندارد.

پاسخ: بطلان اين سخن بسيار روشن است؛ زيرا آيه شريفه صريحاً اين افتخار را اختصاص به بعضى از مسلمانان مى‌دهد و شمول آيه را نسبت به همه مسلمانان نفى مى‌كند؛ بنابراين نمى‌توان ادّعا كرد كه همه مهاجرين و انصار مشمول آيه ليلة المبيت هستند.

4. على عليه السلام مى‌دانست زنده مى‌ماند، يا نه؟

سؤال: آيا على عليه السلام از عاقبت كار اطّلاع داشت؟ آيا آن حضرت مى‌دانست كه از اين خطر بزرگ جان سالم به در مى‌برد و زنده مى‌ماند، يا نمى‌دانست؟ اگر مى‌دانست مشركين او را نخواهند كشت و در نهايت زنده خواهد ماند،

[1] مجمع البيان، جلد اوّل، صفحه 301.

[2] همان.