پاسخ برخى ايرادهاى بى‌اساس!

شايد به جهت ارتباطى كه آيه شريفه با مسأله خلافت و امامت حضرت على عليه السلام دارد، برخى تلاش كرده‌اند آيه شريفه را از مسير اصلى خارج نمايند، تا نتوان به اين آيه براى جانشينى بلافصل پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم استدلال كرد. در اينجا به برخى از اين ايرادها و شبهات بى‌اساس مى‌پردازيم و پاسخ آن را بيان مى‌كنيم.

1. آيه ليلة المبيت مربوط به آمرين به معروف است!

مرحوم علّامه طبرسى، مفسّر مشهور شيعه، روايت مرسلى از اهل سنّت نقل مى‌كند كه طبق اين روايت آيه شريفه در شأن كسانى وارد شده است كه در راه امر به معروف و نهى از منكر كشته شده‌اند. [1] بنابراين، آيه محلّ بحث ارتباطى به خلافت و امامت على بن أبي طالب عليه السلام ندارد.

پاسخ: سياق آيه ليلة المبيت نشان مى‌دهد كه آيه مذكور در مورد آمرين به معروف و ناهين از منكر نيست؛ زيرا طبق توضيحى كه گذشت خطر بزرگى فردِ موردِ نظرِ آيه شريفه را تهديد مى‌كند؛ خطرى در سر حدّ مرگ و از دست دادن جان، و چنين خطرى كمتر در مورد آمرين به معروف و ناهين عن المنكر وجود دارد. بنابراين، از ملاحظه سياق آيه شريفه استفاده مى‌شود كه آيه مذكور مربوط به آمرين به معروف و ناهين عن المنكر نيست؛ علاوه بر اين كه روايت فوق مرسله است و حجّت نمى‌باشد.

2. آيه مورد بحث در مورد ابو ذر است!

برخى معتقدند اين آيه در مورد ابو ذر غفارى‌ [2]، صحابى ارجمند و والامقام‌

[1] مجمع البيان، جلد اوّل، صفحه 301.

[2] نام ابو ذر غفارى، «جندب» و بعضى نام پدرش را «جنادة» و برخى «السكن» ذكر كرده‌اند، وى از بزرگان اصحاب پيامبر و انسانى جليل القدر و عظيم الشّأن بود، ابو ذر غفارى از جمله معدود افرادى است كه با أبو بكر بيعت نكرد. (مستدركات علم الرّجال، جلد 2، صفحه 240)