خدا انجام دادند؛ و همچون شب اوّل با آب افطار كردند!

روز سوم را نيز طبق نذرى كه داشتند روزه گرفتند و همان داستان روز اوّل و دوم تكرار شد و اين بار شخص اسيرى‌ [1] تقاضاى كمك كرد، حضرت على عليه السلام و تمام اعضاى خانواده، افطارى خويش را به آن شخص اسير دادند؛ و سومين شب را هم با آب افطار كردند و بدين ترتيب به نذر خويش وفا نمودند.

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم روز بعد امام حسن و امام حسين عليهما السلام را، در حالى كه رنجور و ضعيف شده بودند و از شدّت ضعف به خود مى‌لرزيدند مشاهده كرد و از اين وضع ناراحت شد و از سوى ديگر چشم‌هاى گودرفته فاطمه عليها السلام بر ناراحتى و حزن پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم افزود، از على عليه السلام پرسيد:

يا على! چرا بچّه‌ها اين قدر ضعيف و رنجور شده‌اند؟ چرا رنگ دخترم فاطمه پريده است؟

حضرت على عليه السلام جريان را براى آن حضرت بازگو كرد، در اين هنگام جبرئيل نازل شد و آيات سوره انسان را آورد.

شرح و تفسير

ويژگيهاى پنج‌گانه اهل البيت عليهم السلام‌

چهار آيه از آيات هيجده‌گانه در مورد اصل كار اين خاندان بزرگوار بحث مى‌كند، و چهارده آيه ديگر به بيان اجر و پاداش اين ايثار به يادماندنى و بى‌نظير مى‌پردازد. ابتدا به شرح و تفسير چهار آيه اوّل توجّه كنيد؛ در اين آيات، پنج ويژگى بارز اهل البيت عليهم السلام مطرح شده است:

[1] در صدر اسلام كفّارى كه در جنگ‌هاى اسلامى اسير مى‌شدند، به عنوان برده در اختيار مسلمانان قرار مى‌گرفتند، تا در كارهاى شخصى به آن‌ها كمك كنند. بعضى از مسلمان‌ها كه حتّى قادر به تهيّه مايحتاج خويش نبودند، آن‌ها را آزاد و رها مى‌كردند و چون اين اسيران در مكّه و مدينه كسى و چيزى نداشتند، محتاج كمك ديگران بودند.