تفسير آيه صادقين با آيه‌اى ديگر از قرآن‌

اگر زانوى شاگردى و تلمّذ در برابر قرآن بزنيم و از پيشداوريها بپرهيزيم و در آيات اين كتاب با عظمت تأمّل كنيم، خود قرآن در آيات ديگر، صادقين را به ما معرّفى مى‌كند. خداوند در آيه 15 سوره حجرات، در معرّفى‌ «صادقين» مى‌فرمايد:

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ‌

مؤمنان واقعى تنها كسانى هستند كه به خدا و رسولش ايمان آورده‌اند، سپس هرگز شك و ترديدى به خود راه نداده و با اموال و جانهاى خود در راه خدا جهاد كرده‌اند؛ آنها «صادقين» و راستگويانند.

طبق اين آيه شريفه، «صادقين» علاوه بر ايمان به خدا و رسول، و به تعبير ديگر، ايمان به مبدأ و نبوّت، كه همه مسلمانها داشتند، داراى دو ويژگى ديگر بودند كه آنها را از ساير مسلمانان ممتاز مى‌كرد:

1- نخست اين كه پس از ايمان به مبدأ و نبوّت، حتّى براى لحظه‌اى شكّ و ترديد به خود راه ندادند و در تمام مراحل زندگى اين ايمان قوى و مستحكم را حفظ كردند.

2- ديگر اين كه ايمان مذكور در مرحله قلب و زبان متوقّف نشد، بلكه آثار آن در عمل نيز ظاهر گشت، بدين جهت تنها و تنها بخاطر رضايت خداوند، نه انگيزه‌هاى ديگر، با مال و جانشان در راه خداوند جهاد كردند.

حال با توجّه به اين دو ويژگى مهم و كمياب، بايد چراغى به دست بگيريم و در ميان اصحاب و ياران پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به جستجو بپردازيم، تا شخصى را كه داراى اين ويژگيهاست و در زمره صادقين است بيابيم!

با مطالعه تاريخ صدر اسلام به اين حقيقت مى‌رسيم: شخصى كه داراى اين ويژگيها باشد، تنها علىّ بن أبي طالب صلى الله عليه و آله است؛ زيرا سراسر زندگانى على جهاد با مال و جان است و او هرگز، حتّى به اندازه يك چشم بر هم زدن، در ايمان خود شكّ و ترديد نكرد.