زهره:

روى اين ستاره را بخارهاى غليظ و ابرهاى متراكم پوشانيده و به جهت نزديكى به خورشيد، حرارتش از زمين زيادتر است. در سال 1834 دو منجّم آمريكايى به نام‌هاى آدامس‌Adamsو دونهام‌Dunham ، به وسيله مطالعات و تحقيقات خود در طيف ستاره زهره، گازكربنيك را كشف كردند و مى‌گويند: حالت جوانى زمين به همين صورت بوده و ممكن است در آينده كره زهره به وضع فعلى زمين درآيد.

بنابراين اين ستاره فعلًا قابل سكونت نيست. [1]

مشترى:

به خاطر فاصله زيادى كه از خورشيد دارد، هميشه يخ‌بندان و سرماى شديدى در آن حكمفرماست. از اين جهت صلاحيّت سكونت موجودات زنده را ندارد.

مرّيخ:

تنها ستاره‌اى است كه در اثر فاصله متناسب آن با خورشيد و نزديكى آن به زمين، نمى‌توان با اطمينان خاطر، حيات را از آن سلب و يا اثبات نمود.

و از طرفى موضوع وجود حيات در كره مرّيخ، مورد اختلاف شديد منجّمين است.

اين بود اجمالى از نظرات دانشمندان فلك‌شناس، پيرامون حيات و امكان سكونت در منظومه شمسى؛ امّا آنچه به نظر مى‌رسد اين است كه آقايان، شرايط زندگى را در كرات بالا با شرايط زندگى در كره زمين سنجيده‌اند و از اين جهت‌

[1]. پى‌يرروسو؛ نجوم بى تلسكوپ و از اتم تا ستاره.