سيّارات را قابل سكونت نمى‌دانند؛ در صورتى كه ممكن است موجودات آسمانى با همان شرايطى كه در سيّارات هست زندگى كنند!

اين در واقع يك نوع خودخواهى است كه ما نوع حيات را منحصر به نوع حيات خود بدانيم و اين طرز تفكّر كسانى است كه بشر را مقياس سنجش همه چيز مى‌شمارند!

در بحث گذشته راه شناختن ستارگان و سيّارات را متذكّر شديم. اكنون مختصرى از ويژگى‌هاى آنها را براى شما بيان مى‌كنيم.

ويژگى ستارگان و سيّارات:

1. ديده شدن با چشم‌

هنگامى كه هوا صاف باشد، در دو نيمكره شمالى و جنوبى زمين، در حدود 6 هزار از ستارگان ثوابت ديده مى‌شوند ولى در اثر عوارض و موانع جوّى، معمولًا در هر نيمكره، بيش از 2 هزار عدد ديده نمى‌شود؛ امّا با چشم مسلّح و به وسيله تلسكوپ‌هاى بزرگ، صدها ميليون از اين ستارگان را مى‌توان مشاهده كرد!

2. فاصله آنها

براى تعيين فاصله سيّارات، كيلومتر را مقياس قرار داديم، امّا در اينجا به اندازه‌اى مسافت زياد است كه بايد مقياسى متناسب با آن تعيين كرد و آن مقياس سال نورى است. و آن مقدار فاصله‌اى است كه نور در مدّت يكسال طى مى‌كند.

سرعت سير نور در هر ثانيه 300 هزار كيلومتر است.

براى پى‌بردن به عظمت اين مقياس، فرض كنيد كه اگر هواپيمايى، سرعت حركتش، مطابق سرعت نور باشد؛ در يك ثانيه مى‌تواند هفت مرتبه و بلكه بيشتر به‌