نام کتاب : حج و عمره در قرآن و حديث نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 321
ب ـ وقوف در عرفات
آداب رفتن به عرفات
564.عبيد اللّه بن على حلبى : از امام صادق عليه السلام پرسيدم چرا به روز ترويه[1] ، ترويه مى گويند؟ فرمود : چون در عرفات ، آب نبود و حجّاج براى آب نوشيدن ، از مكّه آب مى آوردند و به همديگر مى گفتند «آب برداشتيد؟ آب برداشتيد؟» از اين رو ، آن روز ، روز ترويه نام گرفت .
565.امام صادق عليه السلام : روز ترويه را، ترويه ناميدند ، چون جبرئيل در چنين روزى ، نزد حضرت ابراهيم عليه السلام آمد و گفت : «اى ابراهيم! براى خود و خانواده ات آب بردار» . و ميان مكّه و عرفات آبى نبود . آنگاه به موقفِ عرفات رفت و به ابراهيم عليه السلام گفت : «اعتراف كن و با عبادات خويش آشنا شو» . از اين رو آن روز ، «عرفه» ناميده شد . سپس به او گفت : به مشعر نزديك شو ، به اين جهت نام آن جا «مزدلفه» [2] شد .
566.محمد بن مسلم: از امام باقر عليه السلام پرسيدم: آيا پيامبر صلى الله عليه و آله روز ترويه نماز ظهر را در منى خواند؟ فرمود: آرى ونماز صبح را هم روز عرفه در منى خواند.
567.امام صادق عليه السلام : روز ترويه كه شد، احرام حج ببند [تا آن كه فرمود: ]و اگر بتوانى ، نماز ظهر را در منى بخوان .
568.امام صادق عليه السلام : سزاوار است امام ، نماز ظهر روز ترويه را در منى بگزارد و شب عرفه را در منى بخوابد وصبح روز عرفه (نهم ذى حجه) بعد از طلوع خورشيد ، از منى به عرفه برود .
[1] روز هشتم ذى حجّه . به معناى سيراب شدن ، آب برداشتن .[2] محلّ نزديك شدن .
نام کتاب : حج و عمره در قرآن و حديث نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 321