حديث‌

414. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: سُست‌رأى و دهن بين مباشيد كه بگوييد: «اگر مردمْ خوبى كردند، خوبى مى‌كنيم، و اگر ستم كردند، ستم مى‌كنيم»؛ ليكن خود را چنين آماده كنيد كه اگر مردم نيكى كردند، نيكى كنيد، و اگر بدى كردند، ستم نكنيد.

415. نهج البلاغة به نقل از كميل بن زياد: اميرمؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام، دست مرا گرفت و به سمت صحرا بُرد. چون بدان جا رسيد، آهى بلند كشيد و فرمود: «اى كميل! اين دل‌ها ظرف‌هايى است و بهترينِ آنها، نگاه‌دارنده‌ترينِ آنهاست. پس آنچه مى‌گويم، از من به خاطر بدار. مردم، سه دسته‌اند: عالم ربّانى (خدا گونه)، دانشجوىِ در راه رستگارى، و فرومايگانى رونده به چپ و راست كه پىِ هر بانگى را مى‌گيرند و با هر بادى به سويى مى‌خزند؛ كسانى كه نه از روشنى دانش، فروغى يافتند، و نه به سوى پناهگاهى استوار، شتافتند.

416. امام صادق عليه السلام به مردى از يارانش: سُست‌رأى و دهن‌بين مباش، كه بگويى: «من با مردمم» و «من يكى از مردمم».

417. الكافى به نقل از ابو حمزه ثُمالى: امام صادق عليه السلام به من فرمود: «بپرهيز از رياست‌طلبى، و بپرهيز از اين كه دنباله‌روِ مردان (شخصيّت‌هاى برجسته) باشى».

گفتم: جانم فدايت! رياست‌طلبى را دانستم؛ امّا اين كه از مردانْ دنباله روى كنم، دو سومِ آنچه در دست من است، از در پىِ مردان [ى مانند شما] رفتن است.

فرمود: «مراد، اين نيست كه فهميدى؛ [بلكه اين است:] بپرهيز از اين كه كسى را بدون حجّت، امام قرار دهى و هر چه مى‌گويد، او را تصديق كنى».

418. تحف العقول به نقل از فضل بن يونس: امام كاظم عليه السلام به من فرمود: «خير برسان، و خير بگو، و" إمَّعَه" مباش».