كه فرمانبردار آن را پذيرفته باشد. پس در آن پذيرش فرمانبردار و قبولى برترى مقتدر وجود دارد. افزون بر اين كه طبق تحليل امام محمّد غزالى، قدرت از جلوه‌هاى كمال است و جلوه‌هاى كمال، دوست داشتنى است. در نتيجه، انسان‌ها به قدرت، و پيرو آن به قدرتمند احساس محبت مى‌كنند. دارايى، كاربردهاى گوناگونى دارد، ولى نخستين كاربرد آن، تهيه وسايل ارضاى نيازهاى فيزيولوژيايى و تهيه لباس و مسكن است كه دو مورد اخير، نخستين وسايل تأمين امنيت در برابر خطر سرما، گرما، حيوان درنده و دزد هستند. پس دارايى، وسيله رفع نيازهاى فيزيولوژيايى و ايمنى است؛ هر چند وسيله‌اى براى احترام نيز به شمار مى‌آيد.

در اقتدار، تصميم‌گيرى وجود دارد و تصميم‌گيرى يكى از راه‌هاى نيل به خوديابى و خودشكوفايى است. همچنين در اقتدار، قدرت نيز وجود دارد كه وسيله‌اى براى تأمين ايمنى به شمار مى‌آيد. پس نتيجه اين كه عضويت سازمانى، ارضاكننده نيازهاى فيزيولوژيايى، ايمنى، تعلق، احترام و خودشكوفايى است. البته به طور نسبى و در هر سازمانى و در هر موقعيتى با توجّه به پايگاه اجتماعى مربوط، اندازه معيّنى از اين نيازها احتمال ارضا دارند، ولى به طور مسلم، يكى از راه‌هاى برطرف ساختن نيازهاى انسانى، عضويت در گروه‌هاى سازمان‌يافته است.

اگر در برخى سازمان‌ها، پايگاه‌هايى از بعضى ارزش‌هاى كمياب برخوردار نشوند يا به مقدار اندك برخوردار شوند، بايد عضويت در سازمان‌هاى ديگر را به طور مكمل در نظر داشت و پيگيرى كرد. براى مثال در مؤسسات خيريه، واجدان موقعيت‌ها، پول و امكانات مالى دريافت نمى‌كنند، يا پايين‌ترين موقعيت‌ها در سازمان‌هاى معمولى، از اقتدار برخوردار نيستند. امّا در صورت عضويت در چند سازمان گوناگون، مى‌توان نيازهاى گوناگون خود را ارضا كرد. وجود انواع گوناگون سازمان در جامعه و هنجارهاى توزيعى حاكم بر آنها، بخشى از فرهنگ جامعه است كه بر شيوه و ميزان ارضاى نيازها اثر تعيين‌كننده دارد.