بعد از نوشتن ، مى توانيم همين كارها را به طور شفاهى و نمايشى انجام دهيم. اين كار مى تواند از طريق آينه انجام شود. تصوّر كنيد كه خوش بختى و امنيت شما در آينده ، به گذشته شما وابسته نيست. شما مى توانيد در حال حاضر و با چيزهايى كه داريد ، احساس خوش بختى كنيد. در فرايند بخشش خود، هر جا مشكلى پيش آمد ، به مرحله قبلى رفته ، آن را تمرين كنيد. مثلاً به مرحله رهايى برويد و انرژى آن هيجان را تخليه كنيد. سپس مرحله بخشش را ادامه دهيد. بخشش خود ، براى اين است كه بتوانيم خود را از شرّ رنج گذشته و محروميت ها رهايى بخشيم تا بتوانيم به وظايف خود در حال و آينده عمل كنيم ، نه اين كه مجوّزى باشد كه در آينده نيز هر كارى كه خواستيم ، انجام دهيم. هر كسى اين توانايى را دارد كه زندگى خودش را بسازد و نيازى به مخفى شدن پشت بهانه «من نمى توانم ؛ چون بعضى كارها را انجام داده ام» ندارد .

د ـ افزايش سطح تحمّل پذيرى [1]

برخى افراد در برابر ناملايمات ، از خود مقاومت نشان مى دهند و صبر و شكيبايى دارند و بعضى ديگر ، چنين نيستند و از همين جا مشخّص مى شود كه درجه تحمّل آنها با هم متفاوت است . به طور كلى ، كسانى كه به زندگى خوش بين اند ، ناملايمات زندگى را آسان تر مى پذيرند و كار براى آنها رنج آور نيست. درجه خوش بينى افراد ، به ميزان تحمّل و توان آنها در برابر مشكلات بستگى دارد. افرادى كه سطح تحمّل آنها پايين است، به زندگى خوش بين نيستند. كار براى آنها به جاى اين كه عامل خوش بختى باشد، موجب ناراحتى و رنج است.