367-- 43. سينه خود تو براى رازت پرظرفيت‌تر است.

368-- 44. سزاوارترين مردم به گذشت، تواناترين آنهاست بر مجازات كردن و كم‌خردترين مردم كسى است كه به فرودست خود ستم كند و آن كه را از وى عذر خواسته نبخشد.

369-- 45. عادت بر هر چيزى مسلط است.

370-- 46. خودرأى، بر لغزشگاه سقوط ايستاده است.

371-- 47. آزرم حاصل از دورى بيش از انس ملاقات، عزّت را ماندگار مى‌كند.

372-- 48. برحذر باش از سقوط حاصل از ولنگارى و اعتماد (بى‌جا) كه ديگر برنخيزى.

373-- 49. قرآن ظاهرش دل‌انگيز و باطنش عميق است.

374-- 50. هوس، بيدار و خرد، خفته است.

3751. نخستين مشورت دهنده نباش و زنهار از نظر خام و از سخن نينديشيده بپرهيز و به خودرأى و كم خرد و ناپايدار و لجباز مشورت مده و از خدا بترس در موافقت نمودن با هوس مشورت گيرنده كه طلب موافقتش پستى و بدشنيدن‌[1] او خيانت است.

376-- 52. امام صادق عليه السلام در سجده‌اش مى‌گفت: خدايا اقرارم را به يگانگى‌ات محفوظ بدار و نيز اقرارم را به عبوديت و اميدم را به تو در سختى‌ها.

[1]. در الدرةالباهرة« بد شنواندن» آمده است كه درست‌تر مى‌نمايد.