0 مَعبد حُسن قبول، آينه زار است و بس عرض اجابت مَبَر، بى نَفَسى ها دُعاست 0 0 كيست در اين انجمن، مَحرم عشق غيور؟ ما همه بى غيرتيم، آينه در كربلاست! 0 0 بيدل! اگر مَحرمى، رنج تگ و دو مَبَر در عرق سعى حرص، خفّت آبِ بقاست! [1] 0

5 / 12

حزين لاهيجى(م 1181 ق)

{0 توفان خون ز چشم جهان ، جوش مى زند بر چرخ ، نخل ماتميان ، دوش مى زند 0} {0 يارب ! شب مصيبت آرام سوز كيست امشب كه برق آه ، رهِ هوش مى زند؟ 0} {0 روشن نشد كه روز سياه عزاى كيست صبحى كه دَم ز شام سيه پوش مى زند 0} {0 آيا غمِ كه تنگ كشيده است در كنار چاكِ دلم كه خنده آغوش مى زند؟ 0} {0 بيهوش داروى دل غم ديدگان بُوَد آبى كه اشك بر رُخ مدهوش مى زند 0} {0 ساكن نمى شود نفس ناتوان من زين دِشنه ها كه بر لب خاموش مى زند 0} {0 گويا به ياد تشنه لب كربلا ، حسين توفان شيونى ز لبم جوش مى زند 0} {0 تنها نه من ، كه بر لب جبريل ، نوحه هاست گويا عزاى شاه شهيدان كربلاست! 0} {0 شاهى كه نور ديده خير الأنام بود ماهى كه بر سپهر مَعالى ، تمام بود 0} {0 شد روزگار در نظرش تيره از غبار باد مخالف از همه سو بس كه عام بود 0} {0 آب از حسين گيرد و خنجر دهد به شمر انصاف روزگار ، ندانم كدام بود 0} {0 آبى كه خار و خس ، همه سيراب از آن شدند آيا چرا بر آل پيمبر ، حرام بود؟ 0} {0 خون ، ديده ها چگونه نگِريد بر آن شهيد كز خون به پيكرش كفن لعل فام بود 0}