3322.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى اُمّ سَلمه! گوش كن و گواهى بده : اين، على بن ابى طالب، وزير من در دنيا و وزير من در آخرت است.

3323.امام على عليه السلام : هنگامى كه وحى بر آن حضرت نازل شد، صداى ناله غم آلود شيطان را شنيدم. گفتم : اى پيامبر خدا! اين ناله چيست؟ فرمود : «اين شيطان است كه از پرستشش نااميد شده است. هر آنچه من مى شنوم، مى شنوى ، آنچه را كه من مى بينم، مى بينى، جز آن كه تو پيامبر نيستى؛ امّا تو وزير منى و بر [ مسير] خيرى».

3324.امام على عليه السلام : پيامبر خدا مرا به برادرىِ خود پسنديد و به وزيرىِ خودش ويژه ساخت.

3325.امام على عليه السلام : هنگامى كه آيه «و خويشان نزديكت را هشدار ده» نازل شد، پيامبر خدا، بنى عبد المطّلب را فرا خواند. آنان آن روز، چهل مرد (يكى كم و يا زياد) بودند. فرمود : «كدام يك از شما برادر، وصى، وارث، وزير و جانشين من در ميان خود پس از من مى شويد؟» . اين پيشنهاد را به يكى يكىِ آنان كرد. همه از پذيرش آن ، سر باز زدند تا بر من عرضه داشت. گفتم : من ، اى پيامبر خدا ! آن گاه فرمود : «اى بنى عبد المطّلب! اين، برادر، وارث، وصى، وزير و جانشين من بين شما پس از من است».