6 / 23

قيس بن سعد بن عُباده

3885.الفصول المختارة : قيس بن سعد بن عباده ، در زمانى كه به سوى صفّين مى رفت ، سرود : {0 على، پيشواى ما و پيشواى غير ماست به حكمى قرآنى كه نازل شد . 0} {0 همان روزى كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «هر كه را من مولايم اين، مولاى اوست» ، و زيبا فرمود. 0} {0 پيامبر خدا به عنوان فرمانى حتمى آن را بر امّت گفت و چون و چرايى در آن، راه ندارد. 0}

3886.شرح نهج البلاغة : معاويه به قيس بن سعد گفت : خداوند ، ابو الحسن را رحمت كند! او مردى خوش و بشّاش و اهل مزاح بود. قيس گفت : آرى. پيامبر خدا هم با يارانش مزاح مى كرد و بر چهره شان لبخند مى زد. به نظرم تو كنايه مى زنى و مى خواهى با اين سخن ، بر او خُرده بگيرى ؛ ولى سوگند به خدا، با همه شوخ طبعى و گشاده رويى ، از شير پُر يالِ گرسنه هم پُر هيبت تر بود. اين ، هيبتِ تقوا بود و همچون تو نبود كه اوباش شام، بزرگت مى دارند.