فصل هفتم : احاديث ولايت

7 / 1

ولايت على، ولايت خدا و پيامبر است

قرآن

«تنها ولىّ شما، خدا و پيامبر اوست و [ نيز ]مؤمنانى كه نماز مى گزارند و در حال ركوع، صدقه مى دهند».

حديث

591.الدرّ المنثور ـ به نقل از ابو رافع ـ: بر پيامبر خدا وارد شدم، در حالى كه خواب وحى ، او را در ربوده بود ... . لَختى درنگ كردم. پيامبر صلى الله عليه و آله بيدار شد، در حالى كه مى گفت : « «تنها ولىّ شما، خدا و پيامبر اوست و [ نيز ]مؤمنانى كه نماز مى گزارند و در حال ركوع، صدقه مى دهند» . سپاس ، خداى را كه نعمت هايش را بر على تمام كرد . فضل [1] خدا بر على ، گوارا باد!».

592.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : على بن ابى طالب ، برادر و وصى و جانشين من و [ نيز ]امام پس از من است؛ كسى كه جايگاهش نزد من، همچون جايگاه هارون براى موسى عليه السلام است، جز آن كه پيامبرى پس از من نيست. او ولىّ شما پس از خدا و پيامبر خداست و خداوند ـ تبارك و تعالى ـ آن [ ولايت ]را در آيه اى از كتابش بر من نازل كرد : «تنها ولىّ شما، خدا و پيامبر اوست و [ نيز ]مؤمنانى كه نماز مى گزارند و در حال ركوع، صدقه مى دهند» و على بن ابى طالب، نماز گزارد و در ركوع، صدقه داد و در همه حال، قصدش خدا بود.