1 / 19

جايگاه امام در حكومت

1021.تاريخ اليعقوبى : ابو بكر تصميم به جنگ با روم گرفت . از اين رو با گروهى از اصحاب پيامبر خدا مشورت كرد . برخى مخالفت و برخى موافقت نمودند . [ سپس] با على بن ابى طالب عليه السلام مشورت كرد و او موافقت نمود و فرمود : «اگر اقدام كنى ، پيروز مى شوى» . ابو بكر گفت : به خير ، بشارت دادى . آن گاه در ميان مردم به سخنرانى ايستاد و به آنان فرمان داد كه ساز و برگ سفر به سوى روم را آماده سازند ؛ امّا مردمْ ساكت ماندند . عمر برخاست و گفت : «اگر متاعى نزديك و سفرى كوتاه بود» [1] [2] ، مى پذيرفتيد! عمرو بن سعيد برخاست و گفت : براى ما ، منافقان را مَثَل مى زنى ، اى ابن خطّاب؟ چه چيزْ تو را از [ آماده شدن براى ]آنچه بر ما عيب گرفتى ، باز مى دارد ؟

1022.الفتوح ـ پس از ذكر ارتداد اشعث و تصميم ابو بكر به فرستاد: عمر [ خطاب به ابو بكر ]گفت : مى ترسم كه از پيكار با آن قوم ، خوددارى ورزد و با آنان نجنگد ، و اگر خوددارى ورزد ، كس ديگرى را نمى يابى كه به سوى آنها برود ، مگر با اجبار و اكراه . پس ، على را واگذار تا نزد تو در مدينه باشد ، كه تو از او و مشورتش بى نياز نيستى .