2. هر كس توفيق توبه بدست آورد، از قبول آن محروم نمى گردد.

3. هركس به استغفار و طلب آمرزش از گناهان توفيق حاصل نمايد، از بخشش گناهان محروم نخواهد بود.

4. هركس نعمتهاى الهى را شكرگزارى نمايد، از افزون شدن آنها محروم نخواهد شد.[1]

8. آيا توبه، يك وظيفه همگانى است؟

از اين كه قرآن به همه افراد با ايمان فرمان توبه داده و مى فرمايد:

(...وَتُوبُوا إِلَى اللّهِ جَمِيعاً أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ...) .[2]

نتيجه گرفته مى شود كه توبه يك وظيفه همگانى است، و تمام انسان هاى مكلف، از پيامبران و اولياى الهى گرفته تا برسد به افراد عادى، لازم است راه توبه را پيش گيرند، و به سوى خدا انابه كنند.

اكنون اين سؤال پيش مى آيد، هرگاه هدف از توبه پاك كردن فضاى روح از آلودگى گناهان است، هدف از توبه پيامبران معصوم و اولياى الهى كه پيراسته از گناه اند چيست؟

اصولاً اين يكى از پرسشهايى است كه در كتابهاى اخلاقى و كلامى مطرح شده و گفته مى شود: چگونه معلمان معصوم امت، پيوسته در بكاء وگريه و توبه و استغفار فرو رفته وجمله هايى را بر زبان جارى مى كنند كه شايسته انسانهاى گنهكار است؟