شُفِّعوا».[1]

«اگر همه فرشتگان مقرّب الهى و تمام پيامبران مرسل براى (ناصبى) يعنى كسى كه دشمن خاندان عصمت و طهارت است شفاعت كنند شفاعت آنان پذيرفته نمى شود».ونيز به روايتهاى 62، 82، 87و 97 مراجعه شود.

4. كسانى كه فرزندان رسول اكرم را آزار كنند شفاعت نمى شوند

رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) مى فرمايد:

«إذا قمت المقام المحمود تشفعت فى أصحاب الكبائر من أُمّتى فيشفعنى اللّه فيهم واللّه لاتشفعت فيمن آذى ذرّيّتى».[2]

«هنگامى كه در مقام شفاعت قرار گيرم براى گناهكاران امتم شفاعت مى كنم و خداوند شفاعت مرا مى پذيرد. به خدا سوگند براى كسانى كه ذريه و فرزندان مرا آزار كرده باشند شفاعت نمى كنم».

و نيزبه روايت شماره 62 مراجعه فرماييد.

5.كسانى كه به شفاعت اعتقاد نداشته باشند شفاعت نمى شوند

امام هشتم (عليه السلام) مى فرمايد: «من كذب بشفاعة رسول اللّه لم تنله».[3]

«كسى كه شفاعت رسول خدا را تكذيب كند شفاعت آن گرامى به او نمى رسد».

رسول گرامى(صلى الله عليه وآله) مى فرمايد: «من لم يؤمن بشفاعتى فلا أنا له شفاعتى».[4]

«هركس به شفاعت من ايمان نداشته باشد شفاعت من به او نمى رسد».