بايد به كمك آيات محكم كه «ام الكتاب» است ، حل كرد، و ابهام آنها را برطرف نمود.

و ما در سومين بخش اين كتاب مجموع آيات مربوط به شفاعت را در چند فراز آورديم و به كمك يكديگر، همه را معنى كرديم ديگر چرا در تفسير اين آيات انگشت تعجب به دندان گرفته و خود را به تجاهل بزنيم.

اين نوع تجاهل ها علتى جز غلبه روح وهابيگرى و گرايش به افكار سلفى مانند «ابن تيميه» ندارد. زيرا آنان با اين كه اصل شفاعت را به حكم صراحت آيات پذيرفته اند امّا هرگز برداشت صحيحى از اين اصل اسلامى ندارند.

و گاهى ممكن است علت اين تجاهل يك نوع غرب زدگى باشد كه بر افكار نويسندگان بزرگ مصرى سايه افكنده است، و سبب شده است كه برخى از اصول اسلامى به صورت غير صحيح تفسير گردد. و براى اين نوع غرب زدگى شواهدى است كه فعلاً جاى بازگويى آنها نيست.

اشكال ششم

شفاعت تبعيض است؟

هرگاه بر اثر شفاعت اوليا، عموم گنهكاران از هر گناهى كه انجام داده اند بخشيده شوند، در اين صورت تعيين كيفر براى گنهكار، لغو و بيهوده خواهد بود، گذشته از اين، هدف از تعيين كيفر، ايجاد بيم در بندگان است كه به وظايف دينى خود قيام كنند، در اين صورت ديگر بيمى در كار نخواهد بود كه ضامن اجراى تكاليف الهى گردد.

هرگاه نتيجه شفاعت عفو برخى از گنهكاران و يا همه گنهكاران گرچه نسبت به گناه خاصى باشد، نتيجه چنين شفاعت يك نوع تبعيض نارواست، زيرا تمام افراد از نظر مجرم بودن يكسان ويكنواخت مى باشند، همچنان كه