مى فرمايد:

(إِنَّ اللّهَ يُمْسِكُ السَّماواتِ والأَرضَ أَنْ تَزُولا...) .[1]

«خداوند آسمان ها و زمين را تا از نظام خود منحرف نشوند نگاه مى دارد».

و اين كه خداوند نگاه دارنده آسمان ها و زمين است مانع از آن نيست كه يك رشته عوامل طبيعى، به فرمان خدا، در حفاظت آنها مؤثر باشد.

امير مؤمنان على (عليه السلام) در برخى از خطبه ها به اين حقيقت علمى درباره زمين تصريح كرده و مى فرمايد:

«أرساها على غير قرار، وأقامها بغير قوام، ورفعها بغير دعائم».

«زمين را بدون تكيه گاه استوار ساخت، و آن را بدون پايه، به پا داشت و بدون ستون برافراشت».[2]

2. اسرار كوهها، جلوه ديگرى از عدل تكوينى

قرآن مجيد، راز آفرينش كوهها را چنين بيان مى كند:

(...وَأَلْقى فِى الارْضِ رَواسى أَنْ تَميدَ بِكُمْ...) .

«كوهها بسان لنگرهاى كشتى، شما را از حركات ناموزن زمين حفظ مى كند» .

و مضمون همين قسمت از آيه در سوره نحل نيز وارد شده است.[3]

و در آيه ديگر كوهها را ميخ هاى زمين معرفى كرده و مى فرمايد:

(وَالجِبال أَوتاداً) .[4]