قَديرٌ).(بقره/284)

«هركس را بخواهد مى بخشد، و هركس را بخواهد عذاب مى كند، خدا بر همه چيز توانا است».

اين اسم گاهى مجرد از اسمهاى ديگر آمده چنان كه در سى و سه مورد مى فرمايد:(إِنَّ اللّهَ عَلى كُلِّ شَىْء قَديرٌ)و گاهى همراه با اسم عليم. مانند:(إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ قَديرٌ).(نحل/70) و گاهى با «عفو» (فَإِنَّ اللّهَ كانَ عَفُوّاً قَدِيراً).(نساء/149)

قدرت وعلم از مشهورترين صفات خدا، و قادر و عالم، وقدير و عليم از بارزترين اسم هاى خدا مى باشند بدين جهت مناسب است مقدارى درباره قدرت بحث كنيم، نخست معناى لغوى قدرت را توضيح مى دهيم.

قادر و قدير به معنى توانا است و قدرت به معنى استطاعت و توانايى است، ولى سخن در همين است كه قدرت از «قَدْر» گرفته شده و آن به معنى اندازه است، چگونه از آن لفظ قادر و قدرت گرفته شده كه مفاد آن توانا وتوانايى است.

شايد نكته آن اين باشد كه انسان توانا آنگاه كه بخواهد كارى را انجام دهد، مورد فعل را اندازه گيرى مى كند، آنگاه كه از اين نظر فارغ شد، قدرت خود را بكار مى بندد.

بنابر اين اشتقاق قدير و قادر از «قدر» به معنى اندازه، به تطور در معنى «قدْر» نياز دارد. چنان كه مى فرمايد:(...قَدْ جَعَلَ اللّهُ لِكُلِّ شَىْء قدراً). (طلاق/3):«خدا براى هر چيزى اندازه اى معيّن كرده است».

قدرت در اصطلاح

قدرت در اصطلاح متكلمان دو تعريف دارد: انطباق هر دو در مورد خدا