مى فرمايد:(غافِرِ الذَّنْبِ وَ قابِلِ التَّوْبِ شَديدِ العِقابِ ذِى الطَّوْلِ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ إِلَيْهِ المَصِيرُ).(غافر/3)

«آمرزنده گناه، پذيرنده توبه، سخت كيفر، مقتدر، خدايى جز او نيست، سرانجام به سوى او است».

با توجه به اين كه «توب»و «توبه» دو مصدر فعل «تاب» مى باشند و ما در بحث از اسم «تواب» در اين باره سخن گفتيم در اين جا نياز به تكرار نيست.

اسم نود و هفتم: القادر

اسم قادر در قرآن هفت بار آمده و در همه موارد وصف خدا قرار گرفته است كه دو نمونه را يادآور مى شويم:

1. (قُلْ إِنَّ اللّهَ قادِرٌ عَلى أَنْ يُنَزِّلَ آيَةً وَ لكِنْ أَكْثرهُمْ لا يَعْلَمُونَ). (انعام/37)

«بگو خدا توانا است كه آيه اى را فرو فرستد، ولى بيشتر شما نمى دانيد».

2. (إِنَّهَ عَلى رَجْعِهِ لَقادر).(طارق/8)

«خدا بر بازگرداندن انسان توانا است».[1]

اسم نود و هشتم: القدير

اسم قدير در قرآن چهل و پنج بار آمده و در همه موارد وصف خداوند است كه برخى را بيان مى كنيم:

1. (...فَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يُعَذِّبُ مَنْ يَشاءُ وَ اللّهُ عَلى كُلِّ شَىْء