اسماء و صفات خدا در قرآن

حرف «ف»

اسم نود و يكم: الفاطر

فاطر در قرآن شش بار آمده و در همه موارد به عنوان اسم خدا وارد شده است كه برخى را يادآور مى شويم:

1. (قُلْ أَغَيْرَ اللّهِ أَتَّخِذُ وَلِيّاً فاطِر السَّماواتِ وَ الأَرض...). (انعام/14)

«بگو آيا جز خدا براى خويش سرپرستى بگيرم خدايى كه آفريننده آسمانها و زمين است».

2.(فاطِرَ السَّماوات وَ الأَرض أَنْتَ ولىِّ فِى الدُّنيا وَالآخرَة).(يوسف/101)

«اى خداى آفريننده آسمانها و زمين تو سرپرست من در دنيا و آخرتى».

3. (قالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِى اللّهِ شَكٌّ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الأَرض).(ابراهيم/10)

«پيامبران آنان گفتند: آيا در وجود خدا شك است در حالى كه آفريننده آسمانها و زمين است».[1]

در اين موارد ششگانه «فاطر» به صورت مجرد وارد نشده، بلكه به صورت اضافه «سماوات و أرض» وصف خدا قرار گرفته است.

اكنون بايد ديد معناى لغوى «فاطر» چيست؟

فاطر از «فطر» گرفته شده و معناى آن گشودن و آشكار كردن است، از اين جهت خوردن غذا هنگام مغرب را افطار مى گويند، زيرا روزه دار در اين