نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 2 صفحه : 289
اسماء و صفات خدا در قرآن
حرف «ع»
اسم هفتاد وهشتم: عالم الغيب و الشهادة
واژه عالم مجرد از اضافه وصف خدا قرار نگرفته، بلكه پيوسته در حال اضافه به چيزى وصف او قرار گرفته است مانند:
1. (عالِمُ الغَيْبِ وَالشَّهادةِ).
2. (عالمُ الغَيْبِ).
3. (عالِمُ غَيْبِ السَّماواتِ والأَرض).
وصف اول در قرآن ده بار [1] دومى دوبار [2] و سومى يك بار آمده است.[3] و همگى از علم گسترده خدا حكايت مى كنند.
«غيب» در مقابل «شهود» است، و مقصود از آن چيزى است كه از حواس ما پنهان باشد، خواه بالذات قابل ادراك با حواس باشد، مانند پديده هايى كه در زمانهاى پيش تحقق پيدا كرده و يا الآن متحقق است ولى از قلمرو حس ما بيرون مى باشد، و يا بالذات مافوق حواس باشد مانند خدا و صفات او و ديگر عوالم روحى كه همگى فراتر از درك حسى مى باشند.
بنابر اين بايد آيات ياد شده در زير را به همين نحو تفسير كرد، و هدف
[1] انعام/73; توبه/94، 105; رعد/9; مؤمنون/92; سجده/6; زمر/46; حشر/22; جمعه /8 و تغابن/18. [2] سبأ/3 و جن/26. [3] فاطر/38.
نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 2 صفحه : 289