نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 2 صفحه : 288
3. از امام زين العابدين (عليه السلام) نقل شده است كه فرمود:
«الصمد الذى لا شريك له ولا يؤوده حفظ شىء ولا يعزب عنه شىء».[1]
«صمد كسى است كه شريكى ندارد، نگهدار چيزى مايه زحمت او نيست وچيزى از او پنهان نمى باشد».
در برخى از كلمات چنين آمده است:« الصمد المتعال عن الكون والفساد»[2] «صمد موجودى است كه تغيير و تبديل نپذيرد».
ناگفته پيداست برخى از اين معانى، معنى مستقيم صمد نبوده و در كتب لغت از اين معانى خبرى نيست، فقط از ميان اين معانى مى توان دو تفسير را، تفسير به معنى واقعى صمد دانست، يكى همان سيادتِ پايان ناپذير، و ديگرى موجودى كه نه زاييده و نه زاييده شده است و اگر در برخى از روايات به «مُصمَّت» و بى جوف تفسير شده، مقصود همين است.
اسم هفتاد وهفتم اسم الظاهر
«الظاهر» : در باره آن به هنگام تفسير «الباطن» تحت شماره هيجدهم سخن گفتيم.
[1] كتاب توحيد صدوق، باب معنى (قُل هُوَ اللّهُ أَحَد)، روايت هاى 6و7. [2] همان مدرك.
نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 2 صفحه : 288