اسم شصت ويكم وشصت و دوم: رحمن و رحيم

لفظ رحمان در قرآن57 بار و اسم رحيم 95 بار وارد شده و در تمام موارد به عنوان وصف خدا آمده اند.

واژه «رحمان» غالباً با «رحيم» و احياناً با «مستعان» همراه مى باشد، نمونه نخست:(بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ)، و نمونه دومى (...رَبِّ احْكُمْْ بِالحَقّ وَ رَبُّنا الرَّحْمنُ المُسْتَعانُ عَلى ما تَصِفُونَ)(انبياء/112) «پروردگارا به حق داورى كن، پروردگار ما بخشاينده و در برابر نسبتهاى نارواى شما ياور ما است».

و امّا اسم رحيم با اسماى ديگرى هم وارد شده است:

1. الرَّحمن:(بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ).

2. التواب: (فَتَلَقّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلمات فَتابَ عَلَيْهِ انَّهُ هُوَ التوّابُ الرَّحيم)(بقره/37)،«آدم كلماتى را از خدا دريافت كرد و خدا نيز از طريق رحمت به سوى او بازگشت، او است توبه پذير و رحيم».

3. الرؤوف: (...إِنَّ اللّهَ بِالنّاسِ لَرَؤوفٌ رَحيم) (بقره/143)،«خدا به مردم مهربان و رحيم است».

4. الغفور: (...فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغ وَ لاعادفَلا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ).(بقره/173)، «بر فرد مضطر آن گاه كه مفرط و متجاوز نباشد گناهى نيست، خداوند آمرزنده ومهربان است».

5. الودود: (وَاسْتغْفِرُوا رَبّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيهِ إِنَّ رَبِّى رَحِيمٌ وَدُودٌ). (هود/90)،«ازخدا طلب آمرزش كنيد، به سوى او روى آوريد كه پروردگار من مهربان و دوستدار