«وقتى زكريا پروردگارش را چنين ندا كرد: پروردگارا! مرا تنها نگذار، كه تو بهترين وارثانى، دعاى او را اجابت كرديم، و يحيى را به او بخشيديم، و همسرش را براى او اصلاح كرديم(امكان فرزند آورى به او داديم) آنها در كارهاى خير پيشگام بودند و با بيم و اميد، ما را مى خواندند، و در برابر ما فروتن بودند».
«ارث» در لغت چيزى است كه از طريق بستگى نسبى يا سببى، از فردى به فرد ديگر منتقل شود، وچون وارث به اين معنى متعدد است آيه، خدا را (خَيْرُ الوارِثين) خواند، و در قرآن لفظ وارث در غير خدا نيز به كار رفته است چنان كه مى فرمايد:
(...وَ عَلَى الوارِثِ مِثْلُ ذلِكَ...).(بقره/233)
نام کتاب : منشور جاويد نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 2 صفحه : 233