درون وجود ما نهفته است، هرچند خود احساس نمى كنيم، زيرا اعمال بد يك وجود دنيوى دارد و يك وجود اخروى، در اين صورت تمام كيفرها و رنجها در درون ما موجود است هرچند در عالم دنيا به آن توجه نداريم، و در قيامت آشكار خواهد شد، روى اين بيان مى توان به مفاد (أَسرَعُ مَكراً)و نيز (أَسْرَعُ الحاسِبين)دست يافت.

اسم چهل و پنجم: خير المنزلين

اين اسم در قرآن فقط در سوره هاى يوسف/59 و مؤمنون/29 آمده و فقط در يك مورد وصف خدا قرار گرفته است آن جا كه به نوح مى فرمايد:

(...قُلْ رَبِّ أَنْزِلْنى مُنْزَلاً مُباركاً وَ أَنْتَ خَيُر المُنْزِلينَ).(مؤمنون/29)

«بگو پروردگارا مرا به منزلگاه فرخنده فرود آور، كه تو بهترين فرود آورندگانى».

( مُنْزلاً) د ر اين آيه دو احتمال دارد، يكى اين كه مصدر ميمى به معنى انزال باشد در اين صورت مبارك وصف انزال خواهد بود يعنى فرود آمدن فرخنده و ديگرى اين كه اسم مكان باشد، يعنى در جايگاه مبارك كه در آن آب و درختى باشد كه از بركت آنها زندگى ادامه يابد.

با توجه به آنچه كه اهل لغت مانند ابن فارس در مقاييس و راغب در مفردات گفته اند، «نزول» به فرود آمدن از نقطه بلند را مى گويند، مثلاً مى گويند«نزل عن دابته» از مركب خود فرود آمد، و اگر يوسف خود را (خَيُر المُنزِلين)خواند(يوسف/59) براى اين است كه يوسف برادران خود را در منزلگاه خوبى فرود مى آورد.

بنابراين خدا به حضرت نوح آموزش مى دهد تا از او بخواهد كه او را در جايگاه خوبى فرود آورد، زيرا او پيوسته به انسان محبت و كرم مىورزد و لازمه مهربانى همان است كه جمله (خير المنزلين) در بردارد.