و از جهتى همه كرم ها و نعمت ها به او منتهى مى شود.

ممكن است «كرم» به معنى شرف باشد، يا شرافت در ذات يا در خلق و خوى، در زبان عرب مى گويند:«رجل كريم و فرس كريم» و عطاء و بخشش و گذشت از گناه گنهكاران، اثر اين شرف ذاتى است، در اين صورت معنى (وَ رَبُّكَ الأَكْرَم) يعنى خدايى كه از نظر ذات و فعل در نهايت شرف است.

اسم هشتم: أرحم الراحمين

جمله (أرحم الراحمين) در قرآن چهار بار آمده و در همگى به عنوان وصف خدا وارد شده است، چنان كه مى فرمايد:

(...وَ أَدْخِلْنا فى رَحْمَتِكَ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرّاحِمين). (اعراف/151)

«ما را در رحمت خود وارد كن، تو رحيم ترين رحم كنندگان هستى».

ونيز مى فرمايد:

(...فَاللّهُ خَيرٌ حافِظاً وَ هُوَ أَرْحَمُ الرّاحِمينَ).(يوسف/64)

«خدا بهترين حافظ و رحيم ترين رحم كنندگان است».

و نيز مى فرمايد:

(قالَ لا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ اليَومَ يَغْفر اللّه لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرّاحِمينَ). (يوسف/92)

«يوسف گفت امروز بر شما نگرانى نيست، خدا شماها را مى بخشد و او رحيم ترين رحم كنندگان است ».

و نيز مى فرمايد:

(وَ أَيُّوبَ إِذْ نادى رَبّه أَنّى مَسَّنِى الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرّاحِمينَ).(انبياء/83)

«به ياد آر ايوب را آن گاه كه خداى خود را ندا كرد و گفت: پروردگارا رنج و آزار بر من روى