شما را كجا بيابم؟ فرمود: «اولين نقطه اى از صراط كه به دنبال من باشى، مرا خواهى يافت».[1]

ابن هشام در كتاب سيره خود مى نويسد: «وقتى رسول خدا چشم از جهان فرو بست، ابوبكر پرده از روى حضرت برگرفت و برگونه هايش بوسه زد و گفت: پدر و مادرم به فدايت، مرگى كه خداوند بر تو نوشته بود چشيدى; پس ازاين ، طعم مرگ را هرگز نخواهى چشيد».[2]

سيد رضى(رحمه الله) در نهج البلاغه مى گويد: «وقتى على (عليه السلام) غسل دادن پيامبر را به پايان برد، جملاتى گفت كه در پايان آن چنين جملاتى بود:

پدر و مادرم به فدايت، پاك زيستى و پاك رفتى، ما را در نزد خداى خود ياد كن»[3].

اين كلام امام (عليه السلام) ، اثبات مى كند در درخواست شفاعت، فرقى بين زنده بودن شفيع ومرده بودن او نيست. صحابه، بعد از رحلت پيامبر، از ايشان درخواست دعا مى كردند.

گمان شرك آميز بودن طلب شفاعت از شفيع واقعى، گمان