«مشركان از تو خواسته اند كه كتابى از آسمان براى آنان فرود آورى، (از اين خواست غمگين مباش) از موسى بالاتر (بدتر) از اين درخواست كردند وگفتند كه خدا را نشان ما بده، به خاطر اين تجاوز از حد، صاعقه آنان را گرفت».

اين آيه ونظاير آن سؤال رؤيت را يك در خواست منكر و آن را يك نوع ظلم و تجاوز از حد تلقى مى نمايد وقرآن هر كجا رؤيت را مطرح مى كند، پاييهود را به ميان مى كشد واين ميرساند كه انديشه رؤيت خدا انديشه يهودى بوده وقرآن از آن صريحاً وتلويحاً انتقاد كرده.

حالا چه شد كه چنين انديشه اى به ميان مسلمين راه يافت، تا آنجا كه محورايمان وكفر قرار گرفت. ومنكر رؤيت كافر ومثبت آن مؤمن وموحد تلقى شد،سخن در آن بسيار است واجمال آن اين است كه اين نوع انديشه ها به وسيلهاحباريهود به ميان مسلمانان راه يافت وساده لوحان گول خوردند. تا آنجا كهدر اينمورد روايتى نيز از رسول گرامى نقل نمودند كه آن حضرت فرمود: «إنّكمترونربكم يوم القيامة كما ترون القمر ليلة البدر» [1]: شماها پروردگار خود رادر روز رستاخيز مى بينيد همان طور كه ماه را در شب چهاردهمين مشاهده مى كنيد.

در باره اين روايت نكاتى را ياد آور مى شويم:

1ـ سند اين روايت به «ابوهريره» منتهى مى شود واو از شاگردان برجسته «كعب» احبار يهودى مسلمان نماست كه گاهى روايات استادش را از لسان پيامبر اسلام نقل مى كند وچون كعب پيامبر را درك نكرده بود، جرأت آن را نداشت كه روايت خود را به رسول خدا نسبت دهد، درحالى كه «ابوهريره» به خاطر سه سال