مسأله رسانده است. [1]

عبد الرحيم بن على معروف به شيخ زاده مسائل اختلافى را به نظم در آورده وبه نام نظم الفرائد وجمع الفوائد در سال 1317 هـ. ق در قاهره به طبع رسيده است.

ابي عذبة كتابى به نام «الروضة البهية فيما بين الأشعرية والماتريدية» نگاشته ودر سال 1332 هـ. ق در حيدر آباد به طبع رسيده است.

عبد اللّه بن عثمان بن موسى كتابى به نامخلافيات الأشاعرة مع الماتريدية نوشته كه نسخه خطى آن در دار الكتب المصرية، به شماره 2441 موجود است.[2]

تاج الدين السبكى مؤلف طبقات الشافعية، قصيده اى در مسائل اختلافى ميان اين دو مكتب دارد كه نسخه خطى آن در اسكندريه موجود است.[3]

اين نوع نگارشها حاكى از آن است كه فاصله اين دو مكتب بيش از آن است كه «بزدوى» تصور كرده وآن را در سه مسأله خلاصه كرده است.

ما براى روشن شدن حقيقت، فشرده اى از عقايد ابومنصور ماتريدى را از نظر خوانندگان محترم مى گذرانيم.

امتيازات و ويژگيهاى دو مكتب

در بيان تفاوت مكتبِ دو حامى اهل سنت، يعنى اشعرى وماتريدى، به طور فشرده سخن گفتيم. اكنون لازم است نقاط اختلاف هر دو را مشروحاً بيان كنيم تا روشن شود، كدام يك از اين دو مكتب به عقل گرايى نزديكتر است: