عقلى است ومقصود اين است كه آفرينش آسمانها وزمين، او را از اداره جهان، باز نداشته واو همانگونه كه آفريدگار است، مدبر نيز هست وهمچنان بر مجموع جهان آفرينش، استيلا وغلبه دارد وجهان در قبضه قدرت وتوان اوست.

اگر گروه مشبهه ومجسمه ويا گروه متصرف وتأويل كننده، در آيات مربوط به صفات خبرى، از چنين درى، وارد مى شدند، نه سراغ تشبيه مى رفتند ونه تفسير آن را تأويل مى ناميدند، بلكه با كاوش در مفردات وجمله ها وقرائن متصل ومنفصل، به مقصود الهى پى مى بردند.

ما اين نمونه را در اينجا بيان داشتيم، شما مى توانيد در پرتو اين مقياس، در تمام صفات خبرى، چنين داورى كنيد.

البته صفات خبرى وارد در قرآن، انديشه محدثان ومتكلمان را قرنها به خود معطوف داشته ونقل مجالس بوده است، بدون اينكه در بحثهاى خود به نتيجه اى برسند.