1ـ قاضى ابوبكر باقلانى،(م ـ403)

2ـ ابومنصور عبدالقاهر بغدادى(م ـ429)

3ـ امام الحرمين ابوالمعالى جوينى(م ـ478)

4ـ حجة الاسلام غزالى(م ـ505)

5ـ محمد بن عبدالكريم شهرستانى مولف«ملل ونحل»(م/548)

6ـ فخرالدين رازى(م/606)

7ـ ابوالحسن سيف الدين آمدى(م/631)

8ـ عبدالرحمن عضدالدين ايجى(م/756)

9ـ(سعدالدين تفتازانى(م/791)

10ـ ميرسيد شريف جرجانى، شارح مواقف(م/816)

11ـ علاء الدين على بن محمد سمر قندى، معروف به قوشچى، شارح تجريد(م/879).

اينان بارزترين پيشوايان اشاعره در طول چند قرن بوده اند و اين مكتب به وسيله آنان متكامل گشته است واگر آنان نبودند، ستاره بخت اشعرى در همان روزهاى نخست به افول مى گراييد.

ابن عساكر، در كتاب«تبيين كذب المفترى»، بابى به نام اعيان مشاهير ياران اشعرى، گشوده وآنان را طبقه بندى كرده ومجموعا از هشتاد نفر نام برده است. لازم است يادآور شويم كه آنان دانشمندان مذهب اشعرى بودند، ولى در خود مكتب، تاثير چشمگيرى نداشتند، وما در پايان به اسامى آنان نيز اشاره مى كنيم.

1ـ قاضى ابوبكر باقلانى(م403)

ابوبكر محمد بن طيب قاضى، معروف به ابن باقلانى، در بصره ديده به