بود، دگرگونى تمدنها و تغيير يافتن چهره هاى زندگى، دگرگونى در رويه زندگى است نه اصول آن، بلكه اصول زندگى در تمام تمدنها يكى است و در هيچ تمدنى نمى توان پيمان شكنى را نيك وستم پيشگى را زيبا يافت. ما تفصيل اين مطلب را در بحثهاى مربوط به خاتميت بيان كرده ايم[1].

6 ـ لزوم بعثت پيامبران

مسأله لزوم بعثت پيامبران و اينكه بايد از جانب خدا، راهنمايان آگاه، از دودمان انسان برانگيخته شوند، و بشر را به سوى هدفى كه براى آن آفريده شده، رهبرى كنند، از جمله مسائلى است كه بر اصل تحسين و تقبيح عقلى استوار ميباشد، خرد از يك طرف مى گويد آفرينش انسان، عبث و بيهوده نبود، و او براى هدفى آفريده شده و بر خدا شايسته نيست كه به كار لغو دست زند و از طرف ديگر انسان به تنهايى قادر به رسيدن به چنين هدفى نيست; از اين دو مقدمه، نتيجه ميگيرد كه بايد افراد فوق العاده اى، آنهم آموزش ديده در مكتب وحى، هدايت ورهبرى انسانها را به عهده بگيرند، در حالى كه اگر اين اصول را نپذيريم، دليلى بر لزوم بعثت پيامبران در دست نيست.

7 ـ اخلاق و اصول ثابت

مسأله اخلاق ثابت، يا اخلاق متحول، از بحثهاى داغ جهان غرب است وغالبا روشنفكران غربى و غربگرايان، اخلاق ثابت را بى اساس پنداشته و براى اخلاق، اصول ثابتى قائل نيستند، بالاخص دگرگونى پيوسته چهره زندگى و تبدلاتى كه در عادات و رسوم پديد مى آيد، آنان را به اصول ثابت اخلاقى بد بين ساخته است، در حالى كه اگر آنان در مسأله حسن و قبح عقلى به صورت واقع گرايانه